"En eerlijk is eerlijk, het was vaak ook lachen, gieren en brullen met hem. Toch is het jammer dat die eigenschap hem later vooral in de weg heeft gezeten. Na zijn loopbaan als speler was het niet altijd makkelijk om voet aan de grond te krijgen als trainer of scout. Misschien dat ze hem toch te veel zagen als een lolbroek"
"Terwijl Suurbier in de basis een geweldige speler was en ook een geweldige gozer. Als speler kon je echt altijd op hem rekenen. Hij zat er bovenop, schopte je als het nodig was lachend over de omheining en trok mee naar voren als het moment daar was."
"Niet lang voor dat moment (zijn herseninfarct, red.) belde hij mij op om weer eens wat te drinken. We hadden elkaar lang niet gesproken. Dat is door alle omstandigheden in de wereld niet van gekomen. Dat betreur ik wel, want als ik aan Suurbier denk, dan glimlach ik meteen. Om zijn humor en zeker ook om zijn spel. En dat laatste moeten we niet vergeten. Er is namelijk geen clown overleden. Wel een voormalig topverdediger met een prachtige staat van dienst en ook nog eens met gevoel voor humor."